استان خوزستان به مرکز اهواز از نظر تاریخی یکی از قدیمی‌ترین منطقه فلات ایران می باشد. مساحت استان خوزستان ۶۴٫۰۵۷ کیلومتر مربع است و با جمعیتی معادل ۴٬۷۱۰٬۵۰۶ نفر به‌عنوان پنجمین استان پرجمعیت ایران محسوب میشود. این استان از شمال غربی با استان ایلام، از شمال با استان لرستان، از شمال شرقی و شرق با استان‌های چهارمحال و بختیاری و کهگیلویه و بویراحمد؛ از جنوب با خلیج فارس و از غرب با کشور عراق هم‌مرز است. استان خوزستان دارای آب و هوایی مختلف است: آب و هوایی نیمه‌بیابانی ,آب وهوای استپ می باشد. کارون بزرگترین و تنها رود قابل کشتیرانی در ایران است، این رود که از کوه‌های زاگرس مرکزی سرچشمه می‌گیرد. این استان دارای پل ها و جاذبه های دیدنی بسیاری می بشد که باید از نزدیک از آنها دیدن کرد و نهایت لذت را برد در لیست ذیل با چند نمونه از جاذبه های جذاب استان خوزستان آشنا خواهید شد.
پل سفید در شهر اهواز در سال ۱۳۱۵ خورشیدی بر روی رودخانهٔ کارون به دست یک مهندس آلمانیبه اتفاق همسرش شروع به احداث شد و تا مرحله سوار کردن یکی از هلالی ها پیش بردند اما انگلیسی های حاکم بر شرکت نفت، لوازمی که برای ساختن پل در اختیار این زوج قرار داده بودند را پس گرفتند که این کار باعث بیماری و مرگ مهندس آلمانی شد اما بعد از مدتی همسر او با ابتدایی ترین وسایل ممکن ساخت پل را به پایان رساند. این پل دارای دو قوس بتنی ۱۲ و ۲۰ متری و دارای دو پیاده‌رو است. این پل یکی از ۸ پل نصب شده بر روی کارون است و اولین پل معلق خاورمیانه در کشور ایران است که در حدود ۵۰ سال بعد از ساخت پل بروکلین Brooklyn Bridge اولین پل معلق دنیا در آمریکا، پایه های آن در اهواز بنا نهاده شد. این پل معلق در سال ۱۳۷۸ در فهرست آثار ملی ایران به‌ثبت رسید. د
پل سفید
عمارت ماپار در اهواز، خیابان نادری، خیابان خوانساری، پ ۵۵۱ بنا شده است. این بنای تاریخی مربوط به دوره پهلوی اول می باشد. عمارت ماپار در دو طبقه بوده و شامل زیرزمین که انجمن دوستداران ادبی حافظ و کتابخانه حافظ در آن قرار دارد و یک طبقه هم‌کف و اتاقی در بالا می‌باشد که در اختیار صنایع دستی است. نمایی بیرونی این بنا با آجر تزیین شده است. این بنا به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
عمارت ماپار
قلعه شوش در استان خوزستان, شهر شوش خیابان طالقانی بر روی تپه آکروپل در دوران قاجار به دستور ژاک دمورگان فرانسوی توسط معماران دزفولی برای سکونت باستان‌شناسان فرانسوی بنا شد. ساخت قلعه با استفاده از آجرهای کاخ داریوش هخامنشی و تعدادی از آجرهای منقوش به خط میخی چغازنبیل که ناشی از تخریب قسمتهایی از این بناها بوده انجام شده است. پلان قلعه ذوزنقه شکل است که قاعده کوچک آن در سمت شمال واقع شده است. دور تا دور آن را راهرویی احاطه کرده و ردیف اتاق‌هایی به سمت حیاط، برگرد آن قرار گرفته‌اند. این قلعه را به نام های دیگر نظیر آکروپل ، قلعه فرانسوی ها ، موزه آجر نیز می شناسند. یکی دیگر از قلعه های تاریخی و محبوب در نزد گردشگران ایرانی می توان به قلعه بهستان زنجان اشاره کرد.
قلعه شوش
آبشار اهواز یکی از آبشارهای مصنوعی روی هفتمین پل اهواز بر روی رودخانه کارون احداث شده است. فواره ها از دو طرف پل داخل رودخانه می ریزن و شب‌ها با روشن شدن این فواره های رنگی، جلوه زیبایی به شب و پل داده میشود و برای بینندگان جذابیت دارد. تلفیق آب و نور باعث شده است اهوازی ها، این پل را برای تفریح و گردش انتخاب کنند.
آبشار اهواز
سازه‌های آبی شوشتر در دوران ساسانیان، برای استفاده از نیروی آب به‌عنوان محرک آسیاب‌های صنعتی ساخته شد. سازه‌های آبی شوشتر مجموعه‌ای به هم پیوسته از پلها، بندها، آسیاب‌ها، آبشارها، کانال‌ها و تونل‌های عظیم هدایت آب هستند که در ارتباط با یکدیگر کار می‌کنند. این شاهکار فنی و مهندسی علاوه بر کاربرد صنعتی، در تامین آب آشامیدنی شوشتر نقش داشته است. نیاکان ما هزاران سال پیش موفق شدند کیلومترهاساختار آبی را بسازند که نقش فراوانی در تمدن، آبادی و زندگی آن روزها داشت. در سفرنامه مادام ژان دیولافوا باستان شناس نامدار فرانسوی از این مجموعه به عنوان بزرگ ترین مجموعه صنعتی پیش از انقلاب صنعتی یاد شده است. ابن بطوطه جهانگرد مشهور عرب نیز می نویسد: وقتی اعراب ایران را فتح کردند آبشارهای شوشتر را جزو عجایب هفتگانه جهان می دانستند.
سازه‌های آبی شوشتر
پل سیاه در سال ۱۳۰۸ خورشیدی همزمان با احداث راه آهن سراسری ایران, در استان اهواز بر روی رودخانه کارون ساخته شد. این پل خط آهن بندر امام خمینی، در جنوب استان خوزستان و در ساحل خلیج فارس، را به راه آهن سراسری خرمشهر ـ تهران شمال وصل می کند. این پل به علت رنگ سیاه پایه ها و بدنه به پل سیاه معروف شد. این پل تاریخی ۱۰۵۰ متر طول و ۶ متر عرض دارد. در سطح پل دو خط رفت و برگشت برای عبور قطار وجود دارد و در طرفین آن پیاده‌روهایی به عرض حدوداً یک متری قرار گرفته‌است. اکنون این پل به عنوان قدیمی ترین پل در اهواز شناخته شده است. این اثر به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
پل سیاه
پل ساسانی یکی از پل های قدیمی با قدمت نزدیک به ۱۸ قرن پیش به دستور شاپور اول ساسانی پس از پیروزی بر والرین امپراطور روم و با بکارگیری اسرای رومی بنا شد این پل که دو منطقه شرقی و غربی را به هم وصل می سازد در حقیقت یکی از راه های رابط منطقه جندی شاپور و سرزمین بین النهرین بوده است. این پل مهمترین اثر تاریخی شهر دزفول می باشد. پل تاریخی دزفول با گذشته سالیان درازهمچنان پابرجاست و به عنوان قدیمی ترین پل استوار جهان شناخته می شود. این پل به شماره ۸۴ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است و با توجه به قدمت و اثر بخشی آن می تواند یکی از آثاری باشد که در فهرست میراث جهانی نیز به ثبت برسد.
پل ساسانی
آبشار شوی در دهستان شوی از توابع شهرستان دزفول در استان خوزستان واقع شده است. این آبشار بزرگترین آبشار طبیعی خاورمیانه و یکی از زیباترین آبشارهای ایران است. این آبشار دارای ارتفاع ۸۵ متر و عرض ۷۰ متر می باشد. این آبشار از درون غاری سرچشمه می‌گیرد و پس از بیرون آمدن از آن از صخره‌های بلندی به پایین می‌ریزد. آب این آبشار مسافتی را از میان دشت‌ها و کوه ها می‌پیماید و در نهایت به آغوش دریاچه سد دز در استان خوزستان وارد میشود. بهترین زمان بازدید از این آبشار در اوایل فصل بهار و خصوصاً ماه فروردین می‌باشد که هوای بهاری طراوات و سرسبزی بیشتری به ابن منطقه بخشیده است. این آبشار مانند آبشار اوبن در سمنان زیباست به این علت گردشگران خاص خود را دارد.
آبشار شوی
حمام کرناسیون در مرکز محله کرناسیون در شمالی ترین قسمت بافت قدیم قرار گرفته و این بنا مربوط به دوره قاجاریه است . حمام کرناسیون با مساحتی حدود ۸۸۰ متر مربع دارای سردری کوچک و زیبا با تزئینات ساده آجرکاری می باشد. بنای حمام به دو قسمت زنانه و مردانه قابل تفکیک بوده که هرکدام از فضاهایی به نامهای دالان ورودی،سربینه،گرمخانه و … تشکیل شده است. حمام کرناسیون در سال ۱۳۸۵ به موزه مردم شناسی دزفول تبدیل گردید. این حمام در آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
حمام کرناسیون
خانه تیزنو در ضلع شرقی میدان اصلی محله قلعه دزفول قرار دارد و بنیان آن در زمان صفویه گذاشته شده اما در طول زمان، به ویژه در زمان قاجار و آغازه پهلوی تغییرات زیادی کرده است. در نماهای داخلی و بیرونی این بنا در قسمت بالای طاق‌ها با استفاده از آجر خوون‌چینی‌های زیبا و ظریفی با طرح‌های متنوع اجرا گردیده که نظر هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند. این خانه دارای هشت در ورودی، ایوان مرکزی، اتاق‌هایی درایوانها، غلام گردش، شبستان و شوادون می‌باشد. این خانه از کهن ترین خانه ها در شهر دزفول می باشد و در لیست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
خانه تیزنو
مطالب مرتبط: معرفی استان لرستان و محبوبترین جاذبه های آن
تصویر امنیتی *
دیدگاه های کاربران بدون دیدگاه
